Şeker Ahmet Paşa’nın Natürmort resmini incelemek, dönemin estetik değerlerini ortaya çıkarmak, ressamlar arasında Şeker Ahmet Paşa’nın ayrıcalığını belirlemek ve en önemlisi de bir Osmanlı ressamı olarak, onun teknik, estetik duyarlılığını yeniden gözden geçirmek ve eserlerini sanat tarihi kuramlarıyla irdelemektir.
Şeker Ahmet Paşa natürmortlarının, koyu renkli loş ve karanlık ve atmosferik dinamiklerden arındırılan arka planlarının mistik loşluğu, boşluk ve sonsuzluk kavramlarını çağrıştırarak nesnel gerçeklikten bilinçli olarak kaçtığını vurgular. Bu gerçeklik, mekân tanımlamasını da olanaksız kılmakta ve mekânın gerçekliğine de karşı durmaktadır. Karanlık bir arka plan üzerinde masanın düzlemine yerleştirilen kâselerden mekâna dağılan meyveler, doğadan alınan farklı renk ve formlu meyvelerin istiflendiği kompozisyonlardır.
1906 tarihli Natürmort adlı eserinde de; beyaz bir zemin üzerinde sepet içinde sarı ve mor renkli üzüm salkımları, asma yaprakları, sepet etrafında narlar ve kesilmemiş kavun yerleştirilmiştir. Meyveler ve yapraklar ışıklı, açık ve koyu ton değerleriyle tasvir edilmiş, arka plan ise koyu tutularak meyvelerin daha aydınlık bir şekilde ön plana çıkması sağlanmıştır. Arka planın koyuluğu ve zeminin beyazlığı tezat oluşturmaktadır.
Paris’te klasik anlayışa göre figür, desen, anatomi ağırlıklı bir eğitim almış olsa da manzara ve natürmortu tercih eden Şeker Ahmet Paşa, doğayı olduğu gibi aktarmak yerine kendine göre yorumlamıştır. Natürmortlarda belli bir yönden gelen yumuşak ışık meyveleri ve diğer nesneleri kavrar. Nesneler kalabalık görünse de bulundukları zeminde dengeli ve simetrik bir düzenleme vardır.
Çerçeve Tanımı: Sarı yaldız boyalı ahşap çerçevenin dış kenarları bitki kabartmalı ve iç ince kenarında ise çizgisel ve bitkisel motifler yer alır.
Çerçevenin Genişliği: 17 cm - Derinliği: 9 cm
