Şeker Ahmet Paşa’nın Ankara Resim ve Heykel Müzesi Koleksiyonu’nda yer alan Orman resmi doğa görünümlerine doğulu bir felsefeyle yaklaşan Osmanlı ressamlarının ortak duyarlığını sergiler. Orman resimlerinin estetik duyarlığı, tanrı yaratısı olan doğanın, dokunulamaz varlığına duyulan çekingenlik dolu hayranlığın ifadesidir. Şeker Ahmet Paşa’nın manzara resimlerine de bu duygu egemendir.
Şeker Ahmet Paşa’nın Orman resmi aynı zamanda onun teknik ve plastik değerleri hakkında ipuçlarıyla doludur. Minik fırça tuşeleri tuval yüzeyinde toprak, bitki ve sık yaprak dokusuna dönüşür. Yeşil ve kahverengi tonlarıyla resimlenen doğa kesiti açık ve koyu leke dengeleri yerine ışıklı sarıların noktasal dağılımlarıyla çözümlenir.
Resme arka plandan, patikanın üzerinden dağılarak ormanın derinliklerine dağılan uhrevi ışık, resimsel tasarımı orta bölümden ön plana yansıyan, ormanla yolu ve ovayı ayıran ışık dağılımıyla tuvalini neredeyse diyagonal olarak ikiye ayırır. Kesin bir çizgi ile görünümü ikiye bölen ışık akışı, gökyüzünden başlayarak ağaçların arasında uzanan çoban ve koyunlarının ilerlediği patikayı yarı aydınlık bir yol haline getirir. Işık akışı kadar fırça vuruşlarının izleriyle belirlenen ayrıntılı işçilik de Şeker Ahmet Paşa’nın üslubunun karakteristik özelliği olarak Orman resimden yansır.
Tarihi belirlenemeyen ancak Şeker Ahmet Paşa’nın üzerinde en çok inceleme yapılan başyapıtı olarak dikkati çeken, Mimar Sinan Üniversitesi İstanbul Resim ve Heykel Müzesi Koleksiyonu’nda bulunan Orman resmi ile Ankara Resim ve Heykel Müzesi Koleksiyonu’nda yer alan Orman adlı eseri özdeş özellikler taşımaktadır. Büyük bir olasılıkla bu iki resmin, bir serinin iki ayrı parçası olarak aynı yıllarda yapılmış olabileceklerini düşündürüyor.
Çerçevenin Tanımı: Sarı yaldız boyalı, ahşap çerçevenin dış kenarı kabartma bitkisel motiflidir.
Çerçevenin Genişliği: 14 cm - Derinliği: 10 cm
