Plastik dilin gereklerini, yaşamın yönlendirici gücü ile bir araya getirdiği resimlerinde insanı devinim nesnesi olarak gördü. Resimlerinde evrensel plastisizmin içerdiği etkinlikleri topluma özgü kılmak amacında olduğunu sanat yaşamını bu amaç etrafında biçimlendirdiğini ifade etmektedir.70'lerde yaygın bir düşünce olan, halkın benimseyeceği resimler yapmanın sanatçılar açısından Avrupa taklitçiliğinden uzaklaşmak doğal olanı yansıtmak olduğu görüşünü paylaştı.
Ankara Resim ve Heykel Müzesi'ndeki Eserleri
R-0647-Aşı Boyalı Evin Önünde,
R-0933-Güpegündüz Bir Rüya,
R-1340-Referans,
R-2064-Görücüye Hazır-1981
Erzurum Resim Heykel Müzesi ve Galerisi'ndeki Eserleri
Sr-18, Çiçek Kızlarım,
Sr-19, Söyleşi
Ankara Resim ve Heykel Müzesi Kitabı, Zeynep Yasa-Yaman, 2012, Sayfa No:427