Bulgaristan Türklerinden olan Naciye İzbul, 1912 yılında dünyaya geldi. Bulgaristan parlamentosunda milletvekili olan babasının yoğun işleri ve annesini kaybetmiş olması nedeniyle, ailenin sahip olduğu çiftliklerin fili yönetimini çok genç yaşta üstlendi. Sofya’daki Türk Büyükelçiliği’nin hukuk müşavirliğini yapan avukat Süleyman İzbul ile evlendikten sonra, önce 1934 yılında Metin, ardından 1938 yılında da Çetin adlı iki çocuk dünyaya getirdi. II. Dünya Savaşı sonrasında, Sovyet Rusya’nın etki alanına giren Bulgaristan’da mal varlıklarına el konulan, kısa süre de, ‘Türkçülük’ yaptıkları gerekçesiyle rejim tarafından eşiyle birlikte hapse atılan Naciye İzbul, 1947 yılında Türkiye’ye göç etti.
Önce İzmir’de yaşayan aile, çocukların Mülkiye ve İTÜ’deki eğitim süreçleri sonrasında Ankara’ya taşındı. Gençlik yıllarında goblen işlemeleri yapan Naciye İzbul, resim çalışmalarına 1952 yılında İzmir’de Şeref Bigalı ile başladı, Ankara’da Refik Ekipman ile sürdürdü. Eşref Üren ve İbrahim Çallı ile de çalışan Naciye İzbul, 1970 yılında Ankara Kadın Ressamlar Derneği’ni kurdu ve vefat ettiği 2002 yılına kadar bu derneğin başkanlığını yürüttü.
Ankara, İzmir ve İstanbul’da çok sayıda kişisel sergi açan sanatçı, 1977 yılında Viyana Interkunts Sanat Fuarı ile AKRD’nin Viyana Karma Sergisi’ne, Brüksel UFACS1-1986 Sanat Festivali ve 1987 Bağdat Plastik Sanatlar Bienali’ne katıldı. Çeşitli eserleri Türk sanatçılarının Paris, Bükreş ve Sofya’da açtıkları karma sergilerde yer aldı. Çok sayıda özel koleksiyonun yanı sıra İş Bankası, Milli Kütüphane, Yapı Kredi gibi kurumsal koleksiyonlarda da eserleri bulunan Naciye İzbul, 1988 yılında ‘Yılın Annesi’ seçildi. İzbul, 1994 yılında Lions Kulübü tarafından ‘Yılın Başarılı Kadın Sanatçısı’ ödülüne de layık görüldü.
Ankara Resim ve Heykel Müzesi'ndeki Eserleri
R-0004, Sıhhiye Parkı,
R-0074, Pembe Manolyalar,
R-0497, Karadenizden,
R- 1837, Folklor,
R- 2837, Vazoda Çiçekler
“Naciye İzbul”, Ankara Kadın Ressamlar Derneği, Erişim tarihi: 03.03. 2021, http://ankard.org/kurucu-naciye-izbul/
