Erol Akyavaş'ın sanatçı kimliğini yaşamındaki karşılaşmalar belirler. 20.yüzyılın ortasında İstanbul'da Güzel Sanatlar Akademisi'nde mimarlık öğrenimine yöneldiği yıllarda, Bedri Rahmi Eyüpoğlu Atölyesi'nde resimle karşılaşır. Ardından, İtalya'da yeniden doğuşun yaşandığı ilk kent olan, Floransa'nın Güzel Sanatlar Akademisi'nde pekişen öğrenimi sırasında, Rönesans ustalarıyla karşılaşır. Daha sonra da Paris'te, Andre Lhote ve Fernand Leger atölyelerinde çağdaş sanat, kübizmin kurumları ve Paris Ekolü'yle yüz yüze gelir. New York, onun çağdaş sanatla bağlarını kuran, biraz da sarsıcı olan ilk karşılaşma olmasının ötesinde, içsel sıkıntı ve yalnızlığından kurtulabilmek için tasavvufa sığındığı bir şehirdir. Doğu felsefesi ve mistisizmle bağlar kurmaya başlar. Doğu'ya bakışı, Asya'ya uzanan karşılaşmalarla varsıllaşır. Dinî semboller ve eski uygarlıklar ile ilgili referansları, kaleler serisine taşır ve bu yolda ilerlemeye başlar. Erol Akyavaş'ın sanatının gelişim çizgisinde 1980'li yıllar çok özel bir dönemi belirler. İç ve dış, varlık ve beden, zaman ve mekân kavramları üzerinde düşünerek ve yeni felsefî görüşlere ulaşarak sabır ve içsellikle ilerlediği resimsel anlatımlar, savaşlar ve zaferlerle öznel bağlar kurar. Seçilen konular, seriler ve bu seriler için elde edilen özel malzemeler, özel felsefeler onun sanatçı yaşamının sistematik prensibi olur.
Ankara Resim ve Heykel Müzesi'ndeki Eserleri
R-0452-Kompozisyon
Ankara Resim ve Heykel Müzesi Başyapıtları, Kıymet Giray,2020,sayfa no:526
