1880’lerin sonuna doğru Rusya’ya dönen Vereshchagin, hayatının son 15 yılını, Napolyon’un başarısız Moskova Seferi’ne ve 1812 Savaşı’na ait konulardan oluşan bir seri resim yapmakla geçirdi. Moskova’ya yerleşti. Katı bir gerçekçilik içermesine karşın resimleri, öncekilere göre daha romantik ve milliyetçiydi.
Eser kahverengi, krem rengi, yeşil tonlara hakimdir. Duvarlarında geometrik süslemeler bulunan kabartma çinilerden yapılmıştır. İçinde yer alan mezarlar ile bu mezarları ziyaret eden erkek figürler görülmektedir. Mezar taşları sanduka biçiminde yekpare olarak işlenmiştir. Mezar taşlarının biri siyah, biri beyaz renklidir. Mezar taşlarının arkasında ahşap direğe takılı yeşil bir bayrak bulunur. Çevresinde ise üzerinde geometrik, bitkisel süslemelerin yer aldığı mermer parmaklıklar yer alır. Parmaklıkların solunda sarık ve kaftanların olduğu erkek figürlerinin bastığı zemin düzgün kesme taştır. Resmin arka planında, ortada eyvan şeklinde bir giriş bulunur. Eyvanın kemeri mukarnaslıdır. Ahşap kapının üzerinde sivri kemerli pencere bulunmaktadır. Duvarlar üç bölüme ayrılmıştır. Üst bölümde geometrik kabartma motifler yer alır. Orta bölümde hat yazılı bordürler , alt bölümde ise geometrik formlu çini pano süslemeler resmedilmiştir. Sanatçının imzası görülememiştir.
Küratör: Zeynep YASA YAMAN
“Vereshchagin, klasisizm üzerine temellenen akademik eğitimden hoşnut olmayan bir sanatçı olarak yeni konular aramak için Kafkasya’ya giderek yerel halkın yaşamı, alışkanlıkları, gelenekleri üzerine çeşitli çalışma ve eskizler yaptı.
Savaş sırasında yaptığı eskiz ve çalışmalardan oluşan ‘Türkistan serileri’ ile hatırı sayılır bir şöhret kazandı.”
“Timur’un Mezarı” tablosu da bu seyahatlerinden ürettiği serinin bir parçasıdır.
Kaynakça: Z. Yasa-Yaman, (Ed.), İmparatorluk’tan Cumhuriyet’e Sanat, Ankara Resim ve Heykel Müzesi, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, 2012, s. 134.
